Vaziyet

Neredeyse 3 ay olacak, çalışmıyorum. Bu sefer tuzaklara düşmeyeceğim, bu sefer yapmak istediğim işlerin peşinde koşacağım. kendimi ileride nasıl görmek istiyorsam, onun için gereken bedeli ödeyeceğim. Sevmediğim bir işe yıllarımı verdim. Her seferinde kaçıp gitmek istedim ama ya hayat buna izin vermedi ya da ben kolayına kaçtım. Kuyruğu kıstırıp döndüm dolaştım hep kendimi o sevmediğim işin kıllı pis kollarında buldum.

Dün akşam bir arkadaşımdan mesaj aldım. Sevmediğim iş eleman arıyormuş. Tabii hala işsizim, param yok, zor yaşıyorum. Sınav sorusu iyi yerden geldi: "Gerçekten istiyor musun?" ya da "Gerçekten istemiyor musun?".

Benim yazmaktan başka çarem yok. Büyük hayaller peşinde değilim, sadece bunu yaparak para kazanmak istiyorum o kadar.

Bu sabah nasıl uyandım?

Sadece yeniden o sevmediğim işe dönme ihtimali bile, huzursuzluk verdi bana. Midemde karnımda bir yerlerde, yeniden o işi yaptığım zamanlardaki tuhaf ve sevimsiz kımıltıyı hissettim.

Bugün nasıl bir gün?

Kapalı, rüzgarlı...Ama ışıklı.

Nasıl olsun?

Mucizeli

Kulağımda?

Sadece rüzgarın ve balkonda uçurup yere savurduğu boş saksıların, kutuların, hışırdayan yaprakların sesi.

Ne izledim? 

Before I Go to Sleep. Saçma sapan bitti.